Dzwonnica i stara plebania

Dzwonnica stoi w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła parafialnego, na jego północnej stronie, drewniana o konstrukcji słupowej, szalowana deskami. Wnętrze dzwonnicy jest otwarte, jednoprzestrzenne, ściany nieoszalowane.
 
Dzwonnica wyposażona jest w dwa dzwony, jeden z końca XIX w, drugi z przełomu XX w. W 1923 r. zdjęto gont i nakryto dzwonnicę dachówką, w 1956 r. wymieniono fundamenty z kamieni granitowych na betonowe, a w 1983 r. zdjęto dachówkę i pokryto dzwonnicę blachą ocynkowaną.
 
Stara plebania to budynek konstrukcji zrębowej z bali drewnianych na fundamentach kamienno-ceglanych. Ściany wewnętrzne otynkowane, na zewnątrz oszalowane pionowo deskami. Zwracają uwagę nadokienniki. Ganek w górnej części jest zdobiony piłowanymi listwami. Drzwi drewniane są płycinowe, jedno- lub dwuskrzydłowe. W latach pięćdziesiątych XX w. przebudowano częściowo układ wnętrz, choć nadal jest czytelny, w północnej części elewacji wybito dwa małe otwory okienne, później zainstalowano kraty w otworach okiennych.

Oprac. Maria Weronika Kmoch



Dzwonnica z 1823 w Parciakach Fot. Sylwia Sendrowska, Gminna Biblioteka Publiczna w Jednorożcu




Plebania z 1906 r. w Parciakach Fot. Sylwia Sendrowska, Gminna Biblioteka Publiczna w Jednorożcu